برای ایجاد دموکراسی همه اجزای آن لازم است

بالاخره فجایع جاری در عراق کار دست بوش و حزب متبوعش داد و دموکرات ها را با همه نکات منفی شان بر مجلس نمایندگان و سنا چیره کرد

آنچه در این میان جالب توجه است خوشحالی حکومت گران ایران است که به خیال فرا رسیدن روزهای خوش و آرام هستند و در حال دیدن خواب های خوش

در آمریکا اما جریان دیگری در حال شکل گیری است. نفوذ روز افزون مسلمانان در نهاد های کلیدی برخی ایالات آمریکا نشان از روزهایی دارد با تفات های عمده . یکی از بارزترین این تفاوت ها شاید آغاز چالش های حساب شده ای باشد میان دو حزب قدرتمند آمریکایی که سابقه ای بسیار قدیمی در ایجاد و حفظ دموکراسی در ینگه دنیا دارد.

با نگاهی دقیق تر به صحنه سیاسی آمریکا بی درنگ متوجه میشویم که وجود دموکراسی در این کشور بی گمام بسته به وجود دو حزب قدرتمند در صحنه سیاسی این کشور است . در حالی که هر دو حزب تنها راه دستیابی به اقتدار ملی را در پشتیبانی مردم از حزب متبوع خود می دانند احترام فوق العاده ای برای آرای مردم قائلند و به هر روی به حفظ آبروی حزبی تأکید بسیار دارند

بر این اساس است که با وجود آنکه حاکمیت یکی از دو حزب اصلی بر هر دو مجلس قانون گذاری می تواند باعث چالش های سیاسی وسیعی در میان دو قوه مجریه و مقننه شود اما به خاطر همان حفظ ظاهر و از دست ندادن آبروی حزبی در برابر مردم هیچ کدام از طرفین حاظر نیستند دست به عملیات کور سیاسی به گونه ای بزنند که دست طرف مقابل را ببندند. بلکه سعی می کنند با قائل شدن احترام بیشتر به آرای مردم خوسته ای طرف مقابل را دستکم در ظاهر اجرا کنند.

همین نکته ظریف است که دموکراسی را زبیا می کند. دموکراسی در صورتی کامل است که همه اجزای آن کامل باشد. در ایران رسم است که مثلا دو ماه پیش از انتخابات هر کاندیدادیی تأسیس حزبی تازه را اعلام کند و از مردم هم توقع دارد باور کنند که این حزب برایشان خدمت خواهد کرد

حزب مذکور عملا بعد از انتخابات وجود خارجی ندارد و معمولا فقط به عنوان ستاد انتخاباتی در پیش و حین انتخابات عمل کرده و بعد از اعلام نتیجه دفترش برای همیشه بسته خواهد شد تا انتخاباتی دیگر کاندیدایی دیگر ، حزبی دیگر تأسیس کند و پا به صحنه تئاتری بگذارد که معمولا هم سناریوی آن از پیش نوشته شده است