مهاجرت ، کارستان کاستی ها

دوستم که به ایران رفته بود از دیدن آن که زرتشتیان زیادی در فکر بستن چمدان و مهاجرت به آمریکا از طریق هایاس هستند شوکه شده بود. تلفنی که با من صحبت کرد به این نتیجه رسید که باید نامه ای تهیه کند و به هفته نامه امرداد بدهد تا برای آگاهی زرتشتیان در آن نشریه چاپ شود. و این کار را هم کرد

این دوست نازنین من البته در این چند ساله توفیق سفر به ایران را نیافته بود
پیش از سفرش بارها با او در این باره صحبت کرده بودم. به این دوستم یادآوری کرده بودم که مهاجرت اینبار زرتشتیان از ایران به آمریکا بی شباهت به مهاجرت آنان از یزد و کرمان به تهران نیست اگرچه تفاوت های زیادی با آن داشته باشد

به این دوستم گفته بودم در زمان مهاجرت زرتشتیان از یزد و کرمان به تهران البته شخصیت فعال و اندیشمند و صاحبنظری چون روانشاد کیخسرو شاهرخ باعث پایداری زرتشتیان شد و پس از مانکجی که به عنوان اندیشمند و صاحبنظری آگاه باعث نجات زرتشتیان شد باید برای پدید آمدن کیخسرو شاهرخ در جامعه ایران با همه مشخصاتی که داشت خدا را شکر کرد.
دوستم هر بار سری تکان می داد و بی تفاوت از کنار این موضوع می گذشت . تا اینکه مردمی که او را می شناختند و به او اطمینان داشتند دورش را گرفتند و از او خواستند هموند یکی از انجمن های زرتشتیان اینور آب بشود . پس از مدتی شنیدم به خاطر محبوبیت و ذکاوت و مدیریتی که دارد به سمت ریاست همان انجمن هم انتخاب شده است
چندی از این قضیه نگذشته بود که اینبار دوباره موضوع هماهنگی میان انجمن های زرتشتی و دست یابی به راه حلی برای خیل مهاجران زرتشتی و چگونگی همیاری در این باره پایه بحثمان شد که ناگهان پرسید: مگر کیخسرو شاهرخ چه کرد برای زرتشتیان مهاجر؟

گفتم : هیچ فقط قبرستان! برایشان درست کرد و معبدی و مدارسی چند. همین و همین
دوستم که از پاسخم تعجب کرده بود گفت مگر ساختن ارامگاه چه اهمیتی می تواند داشته باشد

گفتم آنقدر اهمیت دارد که امروز هم هنوز ما به اهمیت آن پی نبرده ایم

:گفتم

اگر اینهمه انجمن و گروه و دسته زرتشتی که اینجا اینور آب تأسیس شده قادر باشند دست در دست هم با مطالعه و بررسی به شناخت کاملی از جامعه زرتشتیان مهاجر برسند و سپس با مشخص کردن نیازها ی بلند مدت و کوتاه مدت این جامعه بر اساس شناختی علمی، راه های رسیدن به اهداف و برطرف کردن نیازها را تبیین کنند رویهم رفته می شوند کیخسرو شاهرخ سد سال پیش

دوستم که نظری بلند دارد و دلی پاک، بعد از کمی تأمل گفت:" چطور می شود اینکار را کرد؟"
گفتم: "نمی دانم"